ΙΧΘΥΟΤΡΟΦΕΙΑ ΚΕΦΑΛΛΗΝΙΑΣ Α.Ε.
Ξεκίνησε ως Ε.Π.Ε. το 1982 και Εταίροι ήταν οι κ.κ. Μ.Γερουλάνος και ο κ. Α. Ρωμάνος. Η Εταιρεία είναι πλέον Ανώνυμος( από το 1990) με βασικούς μετόχους τους δυο προαναφερόμενους (ο κ. Γερουλάνος, μάλιστα, μετά την πρόσφατη αύξηση του μετοχικού Κεφαλαίου έχει πάνω από το 50% των μετοχών και 15% περίπου έχει ο κ.Ρωμάνος).Στην επιχείρηση μετέχουν ως μικρομέτοχοι στελέχη της ,Εταιρείες επενδύσεων…Διευθύνων σύμβουλος είναι η κ.Γερουλάνου(σύζυγος του κ.Π.Γερουλάνου) και Γενικός Διευθυντής ο κ. Θ .Φρέντζος.
Πρόεδρος του Δ.Σ. της Εταιρείας είναι ο κ. Μ. Γερουλάνος. Από το 1982 η Εταιρεία έχει εγκαταστήσει ιχθυοκλωβούς για πειραματική εκτροφή τσιπούρας και λάβρακος και τότε ήταν η πρώτη εμπορική Εταιρεία της χώρας μας και η μεγαλύτερη εμπορική της Ευρώπης(στα μέσα της δεκαετίας του ’80 είναι η μόνη καθετοποιημένη εμπορική), ενώ από το 1985 παράγει γόνο( Είναι η πρώτη ελληνική Εταιρεία παραγωγής γόνου).Είναι γεγονός,βεβαίως, ότι οι ιχθυοκαλλιέργειες αναπτύχθηκαν ραγδαία στην χώρα κι από το 1984 και τους 2 τόνους ψαριών φθάσαμε στους 100.000 και πλέον τόνους το 2006! <!–[if !supportLineBreakNewLine]–> <!–[endif]–>
Τα ΙΧΘΥΟΤΡΟΦΕΊΑ ΚΕΦΑΛΛΗΝΙΑΣ ξεκίνησαν το 1990 πρόγραμμα εκσυγχρονισμού εγκαταστάσεων και διπλασιασμού παραγωγής(από τους 300 τόνους στους 600) και αποφάσισαν να προσπαθήσουν να αντλήσουν χρήμα όχι εντασσόμενα στο Χ.Α.Α αλλά με δάνειο-και μάλιστα βραχυπρόθεσμο με επιτόκιο χορήγησης υψηλό-με αποτέλεσμα η Εταιρεία να βρεθεί σε κρίση, διότι ούτε εποχή των «παχιών ψαριών» ήταν, ούτε οι επενδύσεις, εδώ, αποδίδουν άμεσα.( Οι οικονομικοί σύμβουλοι της επιχείρησης είχαν προτείνει τότε, άμεσα δανεισμό και εισαγωγή στο Χρηματιστήριο αργότερα, μια και διαφαινόταν ότι θα ακολουθούσαν κακές χρονιές εξ αιτίας υπερπαραγωγής ψαριών ).
Από το 1995 η Εταιρεία προσπαθώντας να «επιστρέψει στην πρώτη γραμμή» του κλάδου εφάρμοσε ένα πρόγραμμα ανασυγκρότησης Προσπάθησε να αυξήσει την παραγωγή της (και πράγματι μέσα σε μια δεκαετία αφενός μεν ,υπερδιπλασίασε την παραγωγή αλιευμάτων και αφετέρου από τα 1,2 εκατ. ιχθύδια (γόνος) του 1985 έφθασε τα 5 εκατ!) και ταυτόχρονα να μειώσει το κόστος παραγωγής της.
Αυτό το τελευταίο επιτεύχθηκε με περαιτέρω καθετοποίηση, με μείωση των απωλειών τροφής κατά την πάχυνση, με μηχανοποίηση της διαδικασίας στο συσκευαστήριο κ.λ.π. Είναι φυσικό, βεβαίως, μια επιχείρηση όταν ανοίγει καινούριους δρόμους να επιβαρύνεται με το «κόστος του πρωτοπόρου», το οποίο αργότερα, με το τέλος των πειραματισμών, περιορίζεται.
Το 2004 κατάφερε να διαγράψει τις συσσωρευμένες ζημιές και αποφασίστηκε, με στόχο την περαιτέρω μείωση του κόστους, ο ριζικός εκσυγχρονισμός και αυτοματοποίηση της μονάδας εκτροφής ( εντάχθηκε για χρηματοδότηση στο ΕΠ.ΑΛ. του Γ΄ Κ. Π.Σ.).Στο σημείο αυτό οφείλουμε να πούμε ότι το περιθώριο κέρδους στις ιχθυοκαλλιέργειες-σύμφωνα τουλάχιστον με τον κ.Φρέντζο – έχει ως «οροφή» το 25% του συνολικού τζίρου, είναι μικρό.
Από τον σχετικό πίνακα διαμόρφωσης του κόστους παρατηρούμε ότι από τα διάφορα «σημεία κόστους» προεξάρχουσα θέση έχει η πάχυνση και ακολούθως τα σχετικά με τις πωλήσεις (μεταφορικά, υλικά συσκευασίας, αμοιβές προσωπικού).Με το κόστος να φθάνει ανά κιλό παραγωγής τα 4,50 Ευρώ, τα 3,10 Ευρώ αφορούν την πάχυνση και τα 0,80 Ευρώ τις πωλήσεις.!( Για την Εταιρεία τα πλέον ευαίσθητα στοιχεία του κόστους είναι τα μεταφορικά.
Επομένως, η αύξηση της τιμής του πετρελαίου επηρεάζει κι εδώ έντονα το κόστος. Το ιχθυάλευρα, τέλος, τα οποία αποτελούν την βάση της παρεχόμενης ιχθυοτροφής από την στιγμή που εμφανίζεται έντονη ζήτηση εξαιτίας του ότι η Κίνα, παράγοντας αυτή την στιγμή το 70% της παγκόσμιας παραγωγής ψαριών, έχει «μπει για τα καλά στο παιχνίδι»,έχουν υψηλή σχετικά τιμή επηρεάζοντας προς τα πάνω το κόστος παραγωγής ).Η τιμή/κιλό ψαριού δεν ξεπερνάει τα 6 Ευρώ, αλλά καθορίζεται από αυτούς που ασκούν το εμπόριο και φυσικά από την προσφορά και την ζήτηση(Οι τιμές συμπιέζονται εξ αιτίας του ότι μας ανταγωνίζεται εντόνως η Τουρκία.
Είναι, όμως, θετικό για την τιμή το ότι η Αγορά εμφανίζει χαρακτηριστικά «Μονοπωλιακού ανταγωνισμού».Ο βασιλιάς της τσιπούρας και του λάβρακος είναι η Μεσόγειος, ενώ οι Κινέζοι π.χ. παράγουν ψάρια του γλυκού νερού.).H Εταιρεία-μας δήλωσε ο κ. Φρέντζος-δεν πρόκειται να παράγει στην Κεφαλονιά περισσότερο από αυτό που παράγει τώρα, διότι στην συγκεκριμένη περιοχή με τις εγκαταστάσεις που έχει, εξάντλησε τις δυνατότητές της.Οι 1260 τόνοι που σήμερα παράγει αποτελούν περίπου το 1,5% της πανελλήνιας παραγωγής( Στον Νομό Κεφαλονιάς, όμως, στον οποίον συμπεριλαμβάνονται οι Εχινάδες, παράγεται το 30%!).
Η στρατηγική των Ιχθυοτροφείων Κεφαλληνίας είναι η καθιέρωσή της ως μονάδα παραγωγής ποιοτικού-επώνυμου προϊόντος και γι αυτό και προσπαθεί συνεχώς να βελτιώσει τις επιδόσεις της χρησιμοποιώντας όλο και ποιοτικότερες τροφές, παράγοντας όλο και ποιοτικότερα. Έχει, μάλιστα, εκσυγχρονίσει και το συσκευαστήριό της το οποίο λειτουργεί με κανόνες HASPκαι ISO 9001 και σκέπτεται να διαθέτει το προϊόν της και σε συσκευασία φιλέτου ή απεντερωμένο και απολεπισμένο.
Διεύρυνε, λοιπόν, το πελατολόγιό της με πελάτες υψηλών απαιτήσεων ποιότητας-όπως είναι τα ΜΕΤΡΟ-ΜΑΚΡΟ των οποίων είναι αποκλειστικός προμηθευτής αλλά και με Αγγλικά, Ιταλικά ή και Ρωσικά super market .Η Εταιρεία,επίσης, επιδιώκει να αναβαθμίσει τα προϊόντα και άλλων συνεργαζόμενων ιχθυοτροφείων ώστε αυτά να προωθηθούν μέσα από το δικό της δίκτυο διανομής.
Με τον Γενικό Διευθυντή της Εταιρείας, τον κ. Θ. Φρέντζο συζητήσαμε για πολύ ώρα : Μιλήσαμε για τις Η.Π.Α. οι οποίες φαίνεται ότι θα μπούν κάποια στιγμή δυναμικά στον χώρο των ιχθυοκαλλιεργειών «προβληματίζοντας» τις παραδοσιακές δυνάμεις του κλάδου ( την Κίνα, την Ιαπωνία, την Νορβηγία, τηνΕΛΛΆΔΑ…), μια και το 2030 εκτιμάται ότι η ανθρωπότητα θα χρειάζεται 150 εκατ. τόνους ψάρια και μόλις τα 50 εκατ. θα μπορεί να τα παίρνει θηρεύοντας, μιλήσαμε για την εποχή των πειραματισμών η οποία «γέννησε» σημαντικά στελέχη του χώρου και την Κεφαλονίτικη εκδοχή της «ψαρικής».Συζητήσαμε για το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον της Εταιρείας του, για το «τρίτο ψάρι» του οποίου θα ξεκινήσουν την εμπορική παραγωγή ( το μυλοκόπι ) και ιδιαιτέρως για την ποιότητα των «καλλιεργούμενων ψαριών» και την επίδραση της ιχθυοκαλλιέργειας στο περιβάλλον.
Λέει η νοικοκυρά: «παίρνοντας ψάρι ιχθυοτροφείου είναι σαν να παίρνω κοτόπουλο ορνιθοτροφείου…Καμιά σχέση δεν έχει το άγριο ψάρι με το ψάρι του ιχθυοτροφείου»…
Είναι εύκολο να βρεις άγριο κοτόπουλο ή ας πούμε αγριογούρουνο; Όχι!Δεν λέω ότι συμβαίνει το ίδιο με τα ψάρια, αλλά σήμερα παίρνουμε από την θάλασσα 80 εκατ. τόνους ψάρια και το 2030 θα παίρνουμε 50 εκατ.-εξαιτίας της μόλυνσης της ρύπανσης, της υπεραλλίευσης!,Είμαστε υποχρεωμένοι,επομένως, να καταφύγουμε στα «καλλιεργημένα»-όπως καταφεύγουμε στις καλλιεργημένες ντομάτες-για να ικανοποιήσουμε τις διατροφικές μας ανάγκες.Θα συμφωνήσω μαζί σας ότι το αλανιάρικο ψάρι είναι νοστιμότερο, αλλά δεν μπορώ να συμφωνήσω ότι το ένα είναι «πρώτη ποιότητα» και το άλλο είναι «δεύτερη»: Τα ψάρια μας είναι ελεγμένα στον απόλυτο βαθμό: Δεν έχουν διοξίνες, δεν έχουν βαριά μέταλλα, είναι φρέσκα…Στην Ελλάδα αλιεύουμε περίπου 130.000 τόνους ψάρι «ελευθέρας βοσκής» και καταναλώνουμε περίπου 30.000 τόνους ψάρι ιχθυοτροφείου- από τους 100.000 τόνους που παράγουμε συνολικά. στους ιχθυοκλωβούς. Αυτό δείχνει πόσο πολύ η κατανάλωση του «καλλιεργημένου» ψαριού έχει πλησιάσει την κατανάλωση του «ελεύθερου»…
Σύμφωνοι! Αλλά με τι τρέφεται τα ψάρια σας ;
Η βάση είναι το ιχθυάλευρο και το ιχθυέλαιο. Δεν υπάρχει καμμιά πρωτείνη που να μην προέρχεται από την θάλασσα.και από εκεί και πέρα είναι μόνο υδατάνθρακες , δηλ. αλεύρι αραβοσίτου ή γλουτένη που «δένουν» την τροφή ώστε να μπορεί να φαγωθεί από τα ψάρια…Μ ε το πέρασμα των χρόνων οι τροφές, βεβαίως, βελτιώθηκαν πάρα πολύ…
Υπάρχει, φυσικά, διαφορά τιμής!
Δεν το συζητάμε! Είναι θέμα προσφοράς και ζήτησης.Σκεφθείτε μόνο τούτο: οι ελεύθερες τσιπούρες που αλιεύονται στην χώρα κατ έτος είναι περίπου χίλιοι τόνοι !
Θα μπορούσε κάποιος να ισχυριστεί ότι τα ψάρια σας στα κλουβιά τους ζούνε αφύσικα με αποτέλεσμα να δημιουργούνται π.χ. τοξίνες που καταλήγουν σε μας που τα καταναλώνουμε!
Τα ψάρια μας δεν είναι «το ένα πάνω στο άλλο».Δεν «κάνουμε του κεφαλιού μας».Άλλωστε και τα ελεύθερα δεν ζουν πολλές φορές κοπαδιαστά;
Έχουν χώρο;
Ο χώρος που χρειάζονται έχει υπολογισθεί! Όχι μόνο από μας αλλά και από ινστιτούτα ερευνών σε Ευρώπη και Ελλάδα-με προεξάρχον το Ινστιτούτο θαλάσσιας βιολογίας στην Κρήτη .Έχει υπολογισθεί πόσα ψάρια θα πρέπει να υπάρχουν ανά κυβικό μέτρο νερού κ.λ.π. ώστε να μην υπάρχει πρόβλημα για τα ψάρια και το περιβάλλον. Υπάρχουν κανόνες και Νόμοι τους οποίους τηρούμε, πρώτα-πρώτα και για το δικό μας το καλό.Για όλους τους σταυλισμένους οργανισμούς υπάρχουν άλλωστε Οδηγίες για το «ευ ζειν» τους…
Δεν φαντάζομαι να ισχυρίζεστε ότι η « ψυχολογία» ενός αλανιάρικου κοτόπουλου είναι η ίδια με ενός που ζεί στο ορνιθοτροφείο!
Όχι! Αλλά στην καταναλωτική μας καθημερινότητα δεν έχουμε την πολυτέλεια τέτοιων λεπτών διακρίσεων!
Tα ψάρια σας έχουν κατηγορηθεί ως «υπέρβαρα»!
Πράγματι!Παρόλο που το λίπος του ψαριού κάνει καλό στην καρδιά, εμείς, επιλέξαμε, δίνοντάς τους τροφή φτωχή σε λιπαρά να τα αδυνατήσουμε.Κάνουμε τρεις φορές τον χρόνο αναλύσεις επ’ αυτού κι ενώ τα ψάρια του ιχθυοτροφείου ήταν 8% πιο παχιά από τα άγρια, αυτή τη στιγμή το λαβράκι είναι μόλις 2% παχύτερο από το άγριο και η τσιπούρα 4%.
Ας βάλουμε τελεία και παύλα στο προηγούμενο θέμα και ας συζητήσουμε για λίγο για τις προστριβές που δημιουργήθηκαν ανάμεσα σε σας και τους κατοίκους των χωριών στον κόλπο του Αργοστολίου…
Εμείς δουλεύουμε μέσα στα πλαίσια που ο Νόμος ορίζει. Κατά καιρούς ειπώθηκαν διάφορα, αλλά οι έρευνες δεν τα επιβεβαίωσαν Καταλαβαίνω, βεβαίως, όσους αντιδρούν διότι εγώ π.χ. δεν θα επιθυμούσα να ήταν δίπλα στο σπίτι μου ένα χοιροστάσιο. Είναι ζήτημα χωροθέτησης…
Να συμφωνήσουμε, λοιπόν, στο ότι ιχθυοκαλλιέργειες και περιοχές ιδιαιτέρου φυσικού κάλους δεν είναι συμβατά πράγματα!Άλλωστε,απαγορεύεται να υπάρχουν αυτές και άλλες δραστηριότητες σε περιοχές ιδιαιτέρου φυσικού κάλους!Είναι αλήθεια ότι είναι και για σας πολύ σημαντικό τα νερά που φιλοξενούν τις δραστηριότητές σας να είναι καθαρά διαφορετικά θα πεθάνουν και θα αρρωστήσουν τα ψάρια σας!Εν τούτοις, τα ψάρια ουρούν και κοπρίζουν με αποτέλεσμα να επιβαρύνουν το θαλάσσιο περιβάλλον…
Ρύπανση έχουμε όταν το θαλάσσιο περιβάλλον δεν μπορεί να αντεπεξέλθει. Εάν τα καταφέρνει, τότε δεν έχουμε ρύπανση!
Διαμαρτύρομαι! Εδώ κάνετε «φάουλ»! επειδή το περιβάλλον τα καταφέρνει σήμερα δεν σημαίνει ότι μπορεί να τα καταφέρει κι αύριο αν συνεχίσουμε να το προκαλούμε!
Μετράμε διάφορα κρίσιμα χαρακτηριστικά, όπως είναι π.χ. τα φωσφορικά, εδώ και εικοσιτέσσερα χρόνια που βρισκόμαστε στην Κεφαλονιά και ποτέ, σε καμία περίπτωση, κάποιος από αυτούς τους παράγοντες δεν έδωσε προβληματικές τιμές! Έχουμε εγκαταστήσει μηχανήματα και αυτομάτως παρακολουθούμε τι συμβαίνει. Πρωτοπορώντας, εφαρμόζουμε την μέθοδο της αγρανάπαυσης καθώς παρατηρούμε ότι έχουμε μια υποβάθμιση του βυθού κάτω από τους ιχθυοκλωβούς εξ αιτίας των κοπράνων των ψαριών.Τι συμβαίνει: Σε απόσταση 25 μέτρων γύρω-τριγύρω από τους κλωβούς υπάρχει ένα στρώμα λάσπης που οφείλεται στα κόπρανα. Παρότι το Πανεπιστήμιο Κρήτης έχει αποφανθεί ότι ο Μεσογειακός βυθός αποκαθίσταται πλήρως ένα εξάμηνο μετά την απομάκρυνση του ιχθυοκλωβού από το συγκεκριμένο σημείο, εν τούτοις, εμείς εφαρμόζουμε την αγρανάπαυση για τρία χρόνια!Όσον αφορά το «διαλυμένο οξυγόνο» οι μετρήσεις έδειξαν ότι δεν δημιουργείται κανένα πρόβλημα!