|
Ο ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΑΡΤΟΠΟΙΩΝ ΚΕΦΑΛΟΝΙΑΣ ΚΑΙ ΙΘΑΚΗΣ δημιουργήθηκε το 1919(!) και είναι από τους αρχαιότερους Συλλόγους στην Ελλάδα.. Είναι μέλος της Ομοσπονδίας Αρτοποιών Ελλάδας και έχει σήμερα 28 μέλη, το σύνολο των αρτοποιών της Κεφαλονιάς και της Ιθάκης. Ο Σύλλογος αποτελούσε (και αποτελεί) για τα μέλη του μια αξιόπιστη πηγή πληροφοριών για ό,τι συμβαίνει σε επίπεδο νομοθετικών αλλαγών και επενδυτικών ευκαιριών και προσπαθούσε (προσπαθεί) πάντοτε, να ενθαρρύνει την ύπαρξη ενός καλού κλίματος, κλίματος συνεργασίας και αλληλοκατανόησης ανάμεσα στους αρτοποιούς. Εκλογές για την ανάδειξη του πενταμελούς Δ.Σ. γίνονται κάθε τρία χρόνια και η τελευταία φορά που έγιναν αρχαιρεσίες ήταν το 2006. Ο τωρινός Πρόεδρος είναι ο κ. Δ. Σπαθής ο οποίος αναλαμβάνει την θέση για δεύτερη συνεχόμενη τριετία. Είχε διαδεχθεί στην Προεδρία τον κ. Τζαμαρία, ο οποίος είχε -με την σειρά του- διαδεχθεί τον κ. Γ. Σιμάτο (που διατέλεσε Πρόεδρος του Σωματείου για πολλά χρόνια). Ο κ. Σπαθής εκπροσωπεί, επίσης, από φέτος, τον Σύλλογο στην Ομοσπονδία. Αντιπρόεδρος στο τωρινό σχήμα είναι ο κ. Χαραλαμπέλης Α., Γραμματέας ο κ.Μανέντης Α. και Ταμίας ο κ. Τζαμαρίας Σ. Το Δ.Σ. συνεδριάζει δυο φορές τον χρόνο, μια φορά πριν από την τουριστική περίοδο – και άλλη μια φορά μετά την λήξη της.. Οι επιχειρήσεις του κλάδου είναι όλες -από απόψεως νομικής μορφής- Ομόρρυθμες Εταιρείες και απασχολούν από 1ή 2 μέχρι 35 εργαζόμενους! (Ο Μ.Ο. είναι 5 άτομα). Στην δύσκολη περίοδο του Black out του Ιανουαρίου του 2006, οι αρτοποιοί ανταποκρίθηκαν στην κοινωνική ανάγκη και οι φούρνοι παρείχαν διαρκώς τις απαιτούμενες ποσότητες ψωμιού. Ο ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΑΡΤΟΠΟΙΩΝ ΚΕΦΑΛΟΝΙΑΣ & ΙΘΑΚΗΣ… …είναι ένας νέος ετών 88 που ενδιαφέρεται για τα Ευρωπαϊκά Προγράμματα και για ποιοτικές επιδόσεις! Το 2006, τα μέλη του εξέλεξαν ομόφωνα Πρόεδρο για δεύτερη τριετία τον κ. Δ. Σπαθή. Συναντηθήκαμε στις 7 Σεπτεμβρίου στο γραφείο του. Τι εξυπηρετεί, κ. Σπαθή, η ύπαρξη του Συλλόγου; Την ενημέρωση των μελών και την όσο γίνεται καλύτερη λειτουργία των αρτοποιείων. Για μένα αυτό το τελευταίο είναι το σημαντικότερο: Να προωθείται ο εκσυγχρονισμός των αρτοποιείων. Πληροφορούμε, λοιπόν, για τα διάφορα Προγράμματα-ευκαιρίες που παρουσιάζονται και προτρέπουμε τα μέλη μας να τα αξιοποιήσουν ώστε να έχουμε καλύτερη παροχή υπηρεσιών και καλύτερες συνθήκες παραγωγής. Το Δ.Σ. λειτουργεί ως «Τράπεζα πληροφοριών», ενημερώνεται και όποιος αρτοποιός το επιθυμεί, μας συναντά και ενημερώνεται με την σειρά του. Οποιοσδήποτε από εμάς αποκτήσει κάποιες εμπειρίες και γνώσεις π.χ. από ταξίδι του στο εξωτερικό τα «μεταφέρει» στους υπόλοιπους. Προσφάτως, π.χ. ο αδελφός μου πήγε στην Γερμανία και όταν επέστρεψε μας πληροφόρησε για το τι είδε και για τις τάσεις που υπάρχουν. Εχω δει πολλά αρτοποιεία στην Ελλάδα και πιστεύω ότι στην Κεφαλονιά είμαστε πολύ πιο μπροστά από απόψεως παροχής υπηρεσιών και ποιότητας… Τι εννοείται με αυτό το τελευταίο; Εννοώ ότι είμαστε πολύ καλύτερα από απόψεως μηχανολογικού εξοπλισμού και οι προθήκες μας είναι παντού -από το Φισκάρδο και την Β. Ιθάκη μέχρι τον Πόρο- σύγχρονες! Ποιες είναι οι σχέσεις σας με την Πολιτεία και τις διάφορες υπηρεσίες; Πολύ καλές! Δεν έχουμε προστριβές και συνεργαζόμαστε. Μας παρέχουν την πληροφόρηση που ζητάμε… Νομίζω, όμως, ότι υπάρχει κάποιο πρόβλημα εξαιτίας του τρόπου με τον οποίο διαθέτετε τα προϊόντα σας! Από την Υπηρεσία Υγιεινής γίνονται κάποιοι έλεγχοι οι οποίοι συνετίζουν…Υπάρχει πρόβλημα στα πρατήρια διάθεσης του ψωμιού και των λοιπών παρασκευασμάτων, όσον αφορά την τήρηση κάποιων απλών κανόνων υγιεινής, αλλά σε σχέση με το παρελθόν έχουμε σημαντικά βελτιωθεί… Με το τέως Σ.Δ.Ο.Ε πώς τα πάτε; Τα τελευταία χρόνια πάμε καλύτερα. Δεν κάνουν πλέον τις εφόδους στα σημεία πώλησης που έκαναν παλιότερα! Εχω την εντύπωση ότι εδώ και αρκετό καιρό κυοφορείται μια γενική αύξηση στην τιμή του ψωμιού! Η αλήθεια είναι ότι το τελευταίο χρονικό διάστημα -από τον Μάιο και μετά- έχουμε υποστεί τέσσερες αυξήσεις και ενημερώθηκα προχτές ότι έρχεται άλλη μια στις 14 Σεπτεμβρίου! Στο χονδρεμπόριο έχουμε μια αύξηση των τιμών σε όλα αυτά που χρησιμοποιούμε ως πρώτη ύλη της τάξεως του 30%! Οι αυξήσεις αυτές δεν έχουν μετακυλιστεί στους καταναλωτές, αλλά δεν ξέρω για πόσο θα μπορέσουμε να αντέξουμε ακόμη! Μετά, μάλιστα, την αύξηση του Σεπτεμβρίου επιβάλλεται να αποφασίσουμε σχετικά! Στις 10/8 από την Ομοσπονδία Αρτοποιών Ελλάδας ενημερωθήκαμε ότι είχαμε μέσα σε έναν χρόνο αύξηση στα σιτηρά της τάξεως του 120%! Πού το αποδίδετε αυτό; Η Κίνα και η Ινδία που είναι ταχύτατα αναπτυσσόμενες Αγορές απορροφούν ένα σημαντικό τμήμα της παγκόσμιας παραγωγής. Η Α. Ευρώπη δεν παράγει ανάλογα με τις δυνατότητές της με αποτέλεσμα το σιτάρι της Δ. Ευρώπης να απορροφάται σε πολύ μεγάλο ποσοστό από τις Ασιατικές Αγορές και το ελάχιστο που απομένει να προσφέρεται σε υψηλή τιμή. Στην Ελλάδα δεν έχουμε τέτοια παραγωγή που να καλύπτει τις ανάγκες μας, με αποτέλεσμα να εισάγουμε. Γνωρίζω π.χ. ότι ο μύλος με τον οποίο εμείς συνεργαζόμαστε εισάγει και από την Ευρώπη… Από την στιγμή, λοιπόν, που εισάγουμε σιτάρι και σε υψηλές τιμές, οι μύλοι μετακυλούν σε μας την αύξηση! Εκτιμάτε ότι μετά την 14η Σεπτεμβρίου θα έχουμε γενική αύξηση στην τιμή του ψωμιού; Να μην τρομάζουμε τον κόσμο! Η αύξηση θα είναι περίπου δέκα λεπτά το κιλό! Τα κύρια έσοδα ενός φούρνου είναι από το ψωμί ή από τα παρεμφερή: Από τα παρεμφερή! …Και η δουλειά σας είναι πολύ σκληρή! Τον χειμώνα πιάνουμε δουλειά λίγο μετά τα μεσάνυχτα και το καλοκαίρι ξεκινάμε από τις επτά το βράδυ! Εχουμε κάνει τη μέρα, νύχτα! Η δουλειά είναι πολύ σκληρή και τα νέα παιδιά δεν μας ακολουθούν! Η Ομοσπονδία έχει διατυπώσει κάποιες προτάσεις, ώστε η δουλειά μας να αποκτήσει έναν πιο πρωινό χαρακτήρα… αλλά το πρώτο πράγμα που θέλει ο Ελληνας μόλις ξυπνά είναι το ψωμί του! Αυτό σημαίνει ότι στις επτά το πρωί πρέπει να έχεις όλα τα ψωμιά σου σε παράταξη! Είναι καλό, βέβαια, που είμαστε η πρώτη σκέψη του πελάτη, αλλά δυσκολευόμαστε να βρούμε ανθρώπους να εργαστούν στους φούρνους και -κυρίως- έχουμε προβλήματα…διαδοχής! Μπορείτε να μας πείτε πώς περνάτε τις …νύχτες σας; Ξεκινάμε με το ζύμωμα των υλικών το οποίο ολοκληρώνεται σε ένα μισάωρο. Στην συνέχεια αφήνουμε για ένα ακόμη μισάωρο το παρασκεύασμα να «ξεκουραστεί» και κατόπιν γίνεται το πλάσιμο και το ψωμί αφήνεται να «ξεκουραστεί» ακόμη μισή ώρα. Οταν αρχίσει να φουσκώνει μπαίνει στον φούρνο και ψήνεται για μία ή μιάμιση ώρα -αν, μάλιστα, μπει σε ξυλόφουρνο χρειάζεται να «ζεστάνουμε» και τον φούρνο για κάποιο χρονικό διάστημα… Πόσο διαφορετικό είναι το ψωμί στα ξύλα; Πολύ διαφορετικό! Κατ’ αρχάς η παραγωγή του είναι πιο δύσκολη, χρειάζεται χρόνος ωρίμανσης, η όλη διαδικασία παραγωγής του διαρκεί μιάμιση ώρα παραπάνω, απαιτείται αργό ψήσιμο… Δεν υπάρχει, βεβαίως, διατίμηση στην τιμή πώλησης του ψωμιού! Οχι! Η αγορά μας είναι ελεύθερη. Οι διαφορές, όμως, που συναντάμε στον Νομό μας από φούρνο σε φούρνο είναι μέχρι δέκα λεπτά το κιλό! Ποια είναι η τάση στην αγορά του ψωμιού; Η τάση είναι: μικρότερη ποσότητα – καλύτερη ποιότητα! Μπορεί, όμως, ένας φούρνος να ικανοποιήσει αυτή την τάση για καλύτερη ποιότητα από την στιγμή που το αλεύρι που προμηθεύεται είναι το γνωστό «επεξεργασμένο» και στερημένο από πολύ ουσιαστικά στοιχεία προϊόν; Πράγματι! Υπάρχουν, βέβαια, τα σκληρά ή τα μαλακά αλεύρια, διάφοροι τύποι αλευριού, τέλος πάντων, τα οποία αναμειγνύει ο αρτοποιός ανάλογα με το μεράκι και τον χρόνο που διαθέτει και αν το παραγόμενο το αγαπήσει ο κόσμος, συνεχίζει να το παράγει…αλλά, ουσιαστικά, μιλάμε για μια πρώτη ύλη με τα ίδια παντού ποιοτικά χαρακτηριστικά. Στην Ελλάδα υπάρχουν πέντε μεγάλοι μύλοι που προμηθεύουν τους φούρνους με το γνωστό, «βιομηχανικό» αλεύρι. Υπάρχουν, φυσικά, στην ηπειρωτική Ελλάδα και τοπικοί μικροί μύλοι. Στην Θήβα, π.χ. υπάρχουν τρεις. Είχα μάλιστα επισκεφθεί τον ένα από αυτούς και είχα διαπιστώσει το παραδοσιακό της λειτουργίας του… Στην Κεφαλονιά έχουμε; Οχι! Ο τελευταίος, στο Ληξούρι, έκλεισε όταν εγώ ήμουν δώδεκα χρονών! Μιλάμε, κ. Σπαθή, για αλεύρι που έχει όλα του τα συστατικά και μας λέτε ότι οι μύλοι που παράγουν τέτοιο αλεύρι είναι ελάχιστοι παρόλο που το ψωμί με αλεύρι ολικής αλέσεως ζητιέται! Οι πελάτες, ό,τι ακούνε το ζητάνε και μας υποχρεώνουν και μας να μπούμε σε αυτή την αναζήτηση. Το αλεύρι, όμως, για ψωμί ολικής αλέσεως, δεν παράγεται σε μεγάλες ποσότητες και όσοι το ζητούν είναι σχετικά λίγοι. Ο πολύς κόσμος προτιμά τα γνωστά προϊόντα. Επειτα, οι παραδοσιακές γεύσεις είναι λίγο πιο σκληρές, κάτι που συνιστά μειονέκτημα! |
