Το κείμενο που ακολουθεί φέρει την υπογραφή του κ Π. Μεταξάτου ο οποίος άυτή την περίοδο τυγχάνει-εκτός των άλλων -Εφορος οργανωτικού Σ.Ε.Ε.Δ.Δ.Ε & εκπρόσωπος AGROTOURNET Ο κ. Μεταξάτος συνοψίζει στο προκείμενο τις σκέψεις του για το τουριστικό παρόν και μέλλον των νησιών μας!
Όσοι είναι στα πράγματα του τουρισμού έχουν τουλάχιστον εδώ και μία πενταετία αντιληφθεί ότι το μοντέλο του μαζικού τουρισμού με τους operators και τα τσάρτερς έχει διαφοροποιηθεί …
Κατ’ αρχάς, οι πελάτες αυτού του είδους, άρχισαν να αντιλαμβάνονται ότι το παιχνίδι πολλές φορές « ήταν στημένο». Συνειδητοποιούσαν ότι αυτό που αγόραζαν δεν ήταν και ό,τι καλύτερο διέθετε ένας τόπος, αλλά μια απομίμηση που στόχο είχε την επιβίωση του κυκλώματος.
Κατάλαβαν ότι, π.χ. ο «μουζάκας» δεν ήταν ίδιος με αυτόν που μαγείρευε η νοικοκυρά σπίτι της, ότι η Greek Night κάθε άλλο παρά Greek ήταν κι ότι την εκδρομή την πλήρωναν πολύ περισσότερο παρά αν την έκαναν μόνοι τους…
Κατάλαβαν, επίσης, ότι τους ωραιοποίησαν πολλά πράματα που τα βρήκαν μπροστά τους και τα ακριβοπλήρωσαν, όπως οι αρπαχτές ασυνειδήτων επαγγελματιών, οι αποστάσεις από παραλίες, ταβέρνες, καταστήματα, η ηχορύπανση, η παντελής έλλειψη σήμανσης, ο φωτισμός, τα πεζοδρόμια, οι λακκούβες, η παράνομη στάθμευση, οι ουρές στις τράπεζες, στα νοσοκομεία… Πολλοί από αυτούς τα δέχτηκαν όλα αυτά ως αναγκαίο κακό προκειμένου να ξαναβρεθούν σ’ ένα περιβάλλον ευλογημένο όπως είναι η Λάση, η Σκάλα, ο Μύρτος, η Άσσος, το Φισκάρδο ή να συναντήσουν κάποιους φίλους… Αυτοί ξανάρχονται, αλλά δεν είναι πολλοί! – Σύμφωνα με τις στατιστικές ένας στους τέσσερις!
Πολλοί από αυτούς μετά από τρεις ή τέσσαρες επισκέψεις αρχίζουν να συζητούν να αγοράσουν κάποιο σπίτι και αρκετοί το κάνουν. Οι υπόλοιποι ακόμη και όταν δηλώνουν ικανοποιημένοι από την παραμονή τους, την επόμενη χρονιά θα αναζητήσουν νέους τόπους.
Μέχρι το 2000 είχαμε ένα σπουδαίο πλεονέκτημα με τη δραχμή έναντι των βορείων φίλων, κυρίως Βρετανών. Η συναλλαγματική διαφορά των νομισμάτων τους επέτρεπε να ισοφαρίζουν κάθε χρόνο τις τυχόν ανατιμήσεις με την υποτίμηση του δικού μας νομίσματος. Από το 2001 όμως και μετά είχαμε μια δραματική αύξηση του κόστους ζωής στη χώρα μας η οποία επέδρασε άμεσα και στον τουρισμό.
Παράλληλα αναδύθηκαν αγορές που μέχρι τότε για διάφορους λόγους ήταν ανύπαρκτες (Τουρκία, Κροατία, Βουλγαρία) και οι Tour Operators στράφηκαν προς αυτές κατευθύνοντας τον κόσμο με δέλεαρ τις χαμηλές τιμές. Οι χαμηλές εισοδηματικές τάξεις μετακινήθηκαν προς αυτές τις αγορές ,οι Εταιρείες άρχισαν να μας πιέζουν για μειώσεις τιμών και το πέτυχαν.
Είναι αρκετά χρόνια που όχι μόνο δεν καλύπτεται-έστω- ο πληθωρισμός από τις νέες τιμές αλλά σταδιακά έχουμε και μία μείωση 5-10% τον χρόνο.
Αντί, επίσης, για συμβόλαιο έξη μηνών (1 Μαΐου – 31 Οκτωβρίου) οι Εταιρείες, στην καλύτερη περίπτωση, το περιορίζουν στους 4 μήνες, και στην χειρότερη δεν αναλαμβάνουν καμία δέσμευση! Αν φέρνουν κόσμο σε πληρώνουν, αλλιώς… τίποτε!
Έτσι σιγά – σιγά εγκαταλείφθηκαν πολλά καταλύματα και άρχισε ν’ αδειάζει ο Πόρος, ο Λουρδάς και η Λάση.
Όταν αδειάζουν τα δωμάτια αδειάζουν οι ταβέρνες, αδειάζουν τα ταξί, αδειάζουν τα μαγαζιά! Όταν αδειάζουν τα δωμάτια χάνουν τη δουλειά τους οι καθαρίστριες, οι κηπουροί, οι οικοδόμοι, οι υπάλληλοι!
Ο κίνδυνος να κάνουμε το ΜΕΓΑΛΟ ΛΑΘΟΣ (το έκαναν σε πολλά μέρη στην υπόλοιπη Ελλάδα) είναι μεγάλος:
Το μεγάλο λάθος είναι να ρίξουμε τις τιμές, υποβαθμίζοντας αναγκαστικά την ποιότητα των προσφερομένων υπηρεσιών μας.
Το γιατί δεν μπορούμε να είμαστε φθηνοί ή τουλάχιστον φθηνότεροι από τους ανταγωνιστές μας στο μοντέλο “ΗΛΙΟΣ – ΘΑΛΑΣΣΑ” είναι αυτονόητο, επομένως θα χάνουμε συνέχεια ακόμη κι αν διαθέτουμε άλλα σημαντικά συμπληρωματικά στοιχεία, όπως ο πολιτισμός και φυσικό περιβάλλον διότι τα στοιχεία αυτά ελάχιστα ενδιαφέρουν την κατηγορία πελατών του μοντέλου “ΗΛΙΟΣ – ΘΑΛΑΣΣΑ”!
Τα τελευταία χρόνια έχω αναφερθεί πολλές φορές σε ένα άλλο «μοντέλο»…
Ο εναλλακτικός τουρισμός με τις διάφορες μορφές του- ιδιαιτέρως με αυτήν του Αγροτουρισμού – είναι το μέλλον Η Κεφαλονιά και το Θιάκι είναι ιδανικοί τόποι για εναλλακτικό τουρισμό.
Υπάρχουν πελάτες γι αυτό το προϊόν; Και βέβαια!
Είναι ένα συνεχώς αυξανόμενο κοινό με ρυθμό αύξησης 20% (στη χώρα μας 40%) που ξοδεύει τρεις φορές περισσότερα από τους τουρίστες του άλλου μοντέλου.
Υπάρχει λοιπόν εναλλακτική λύση αλλά χωρίς σχεδιασμό και προγραμματισμό θα μείνουμε στο θα …
Τι γίνεται τώρα με το μοντέλο ΗΛΙΟΣ – ΘΑΛΑΣΣΑ” που συνεχώς φθίνει;
Η μόνη λύση είναι, με σταθερά αλλά αποφασιστικά βήματα ,να γίνουμε καλύτεροι, ποιοτικότεροι, και σιγά-σιγά να ξεπεράσουμε την κρίση:
Ø Να κάνουμε εύκολη την πρόσβαση σε πληροφορίες για μας, πληροφορίες που χρειάζονται οι πελάτες μας(internet).
Ø Να εντοπίσουμε τους “φίλους” μας και να τους το «αναγνωρίσουμε». (προσφορά, έκπτωση, βράβευση, κάρτα φίλου κλπ).
Ø Να τονίσουμε στην εικόνα που βγάζουμε προς τα έξω μερικά στοιχεία που είναι πολύ σημαντικά και ελκυστικά για πολλούς επισκέπτες μας (οικογενειακές διακοπές επιπέδου, ασφάλεια, καθαριότητα, πολιτισμός).
Ø Να γίνουμε καλύτεροι :
α) Εμείς σαν επαγγελματίες. Να εκπαιδευτούμε (δεν τα ξέρουμε όλα). Να συνασπισθούμε μέσα από τα συνδικαλιστικά μας όργανα.
β) Η τοπική αυτοδιοίκηση να κάνει τα αυτονόητα, δηλαδή να εξαλείψει την οπτική ρύπανση (πρόχειρες χωματερές) την ηχορύπανση, να ολοκληρώσει μία πλήρη σήμανση και να σέβεται τον πολίτη (όχι αυθαίρετες διακοπές νερού, ρεύματος κλπ).
γ) Η κεντρική εξουσία να χαρακτηρίσει τη Λάση και το Φανάρι Ξενοδοχειακή Ζώνη και όχι Ζ.Ο.Ε. ,να εξαλείψει την παραξενοδοχεία (άγρα πελατών κλπ), να απλοποιήσει την διαδικασία ένταξης σε επιδοτούμενα προγράμματα αναβάθμισης των ενοικιαζομένων δωματίων–διαμερισμάτων.
δ) Ο απλός πολίτης να γίνει περισσότερο υπεύθυνος. Ο τουρισμός είναι υπόθεση όλων μας. Κάθε Ευρώ που αφήνει ένας τουρίστας «γεννάει » δύο.
Το τουριστικό συνάλλαγμα συμμετέχει στο εθνικό προϊόν με ποσοστό που αγγίζει το 20%! -τρεις φορές περισσότερο από ολόκληρη την βιομηχανία μας!
Ο τουρίστας μας τιμά με την επίσκεψή του όπως και οι γνωστοί και φίλοι μας. Αξίζει τον καλύτερο εαυτό μας!
Παναγής Μεταξάτος