ΙΧΘΥΟΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΕΣ:ΠΡΟΚΛΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΠΡΟΟΠΤΙΚΕΣ
ΜΕΡΟΣ Β΄
Το κείμενο που ακολουθεί αποτελεί τη συνέχεια και το τέλος του άρθρου που φιλοξενήθηκε στη «Φωνή» του Αυγούστου. Το πρώτο μέρος είχε τον τίτλο ΓΕΝΙΚΟΤΗΤΕΣ. Στο παρόν τεύχος περιλαμβάνονται, επίσης, δυο «σημειώματα» για μια βασική γνωριμία με τις άλλες δυο μονάδες ιχθυοκαλλιέργειας που δραστηριοποιούνται στα χωρικά μας ύδατα (Στο προηγούμενο τεύχος παρουσιάσαμε τα Ιχθυοτροφεία Κεφαλληνίας και τα Ιχθυοτροφεία Σάμης).Στο σημείο αυτό, οφείλω να πω ότι συναντήσαμε ανυπέρβλητες δυσκολίες , προσπαθώντας να πληροφορηθούμε από «πρώτο χέρι» τα των Ιχθυοτροφείων Ιθάκης ( οι αλλεπάλληλες τηλεφωνικές μας προσπάθειες και το e–mail που στείλαμε δεν έφεραν κάποιο αποτέλεσμα).Εν τούτοις, όπως θα διαπιστώσετε, η Ιθάκη δεν «έμεινε εκτός».
Υ.Γ. Θερμές ευχαριστίες στο τμήμα υδατοκαλλιεργειών της Ν. Α. του Νομού μας για την πολύτιμη συνεισφορά του στην όλη εργασία.
Β. «ΟΙ ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΔΥΣΚΟΛΙΕΣ» Οι στρατηγικές που ακολούθησαν οι εταιρείες τα προηγούμενα χρόνια επιβάρυναν σημαντικά τη χρηματοοικονομική τους υγεία – καθιστώντας τις ευάλωτες στα πυρά της διεθνούς κρίσης. Ξεχωρίζουμε δύο σημεία:
· Η «χρυσή» πενταετία ανάπτυξης(2004-08) χρηματοδοτήθηκε μέσα από υψηλό τραπεζικό δανεισμό: Ο κύκλος εργασιών των εισηγμένων εταιρειών αυξήθηκε με μέσο ετήσιο ρυθμό 20% στο διάστημα 2004-2008 (έναντι 4% για την γεωργία και 11% για την κτηνοτροφία). Η κάθετη ανάπτυξη, όμως, σε συνδυασμό με το μεγάλο κύκλο παραγωγής, οδηγεί σε ψηλά επίπεδα λειτουργικών δαπανών. Τα περιθώρια κέρδους της τάξης του 15% δεν ήταν αρκετά για να καλύψουν τις ανάγκες για κεφάλαια κίνησης. Τα δανειακά κεφάλαια των ελληνικών ομίλων κάλυπταν ,λοιπόν, σε μεγάλο βαθμό λειτουργικές ανάγκες. (Αντίθετα, στους ευρωπαϊκούς ομίλους τα δανειακά κεφάλαια κάλυπταν επενδυτικές ανάγκες.)
· Η πρόσφατη οικονομική κρίση, σε συνδυασμό με την υψηλή παραγωγή γόνων των προηγούμενων ετών, οδήγησε σε συνθήκες υπερπροσφοράς τον κλάδο: Μετά την περίοδο της μεγάλης ανάπτυξης, οι εταιρείες, λογικά, θα πέρναγαν σε φάση ωρίμανσης, υψηλότερα περιθώρια ταμιακού κέρδους και περιορισμό της μόχλευσης.(σχέση ιδίων/ξένων κεφαλαίων) Ωστόσο, η πτώση της διεθνούς δραστηριότητας δεν επέτρεψε στις εταιρείες να αποκομίσουν αυτά τα οφέλη. Αντίθετα, η έντονη ανάπτυξη στην παραγωγή των τελευταίων ετών, σε συνδυασμό με την πρόσφατη αναιμική ζήτηση, οδήγησε σε συνθήκες υπερπροσφοράς – κυρίως όσον αφορά την τσιπούρα. Στην ουσία, το πρόβλημα προέκυψε από την ταχύτερη αύξηση της παραγωγής γόνων έναντι της ζήτησης τελικών προϊόντων από την περίοδο 2005-2006 (17% έναντι 10% ετησίως). Το γεγονός αυτό – ενισχυόμενο και από τη διεθνή κρίση – είχε ως αποτέλεσμα την κατακόρυφη πτώση στην τιμή παραγωγού της τσιπούρας πριν ανακάμψει στα €4/κιλό στα τέλη του 2009 λόγω σχετικής ομαλοποίησης της προσφοράς. Υπό την πίεση της χαμηλής ζήτησης, οι εταιρείες ακολούθησαν στρατηγική κατακράτησης αποθεμάτων. Η αυξημένη κατακράτηση βιολογικών αποθεμάτων αυξάνει το λειτουργικό κόστος των εταιρειών και δημιουργεί πιέσεις για δανεικά κεφάλαια κίνησης .
Συμπέρασμα:Χαμηλές τιμές, υψηλό απόθεμα και υψηλή μόχλευση για τον κλάδο αποτελούν ένα « εκρηκτικό μείγμα». Με μείωση παραγωγής (και κατακρατώντας αποθέματα) αντιμετωπίζονται οι πτωτικές πιέσεις στις τιμές, αλλά η αυξημένη κατακράτηση αποθεμάτων προκαλεί παράλληλη επιβάρυνση στο λειτουργικό κόστος των εταιρειών. Υπάρχει, λοιπόν, δίλημμα το οποίο παραπέμπει στην εξέταση δυο εναλλακτικών στρατηγικών: Α)Σενάριο 1: Αύξηση όγκου πωλήσεων σε βαθμό που να επαναφέρει το λόγο βιολογικού αποθέματος προς πωλήσεις μέχρι το 2012 στο μακροπρόθεσμο μέσο όρο (1,2 το 2012 από 2,0 το 2009).Αυτό σημαίνει ότι το 2012 η παραγωγή θα φθάσει τους 330 χιλιάδες τόνους. Το νέο επίπεδο παραγωγής αναμένεται να απορροφηθεί από την αγορά με μέση τιμή περιόδου 2010-2012 τα €3,9/κιλό.Οι αυξημένες πωλήσεις πιέζουν καθοδικά την τιμή.
Β)Σενάριο 2: Μείωση όγκου πωλήσεων σε βαθμό που να σταθεροποιεί μέχρι το 2012 το λόγο βιολογικού αποθέματος προς πωλήσεις στο επίπεδο του 2009 (2,0) Αυτό σημαίνει ότι το 2012 η παραγωγή θα φθάσει τους 250 χιλιάδες τόνους Το νέο επίπεδο παραγωγής αναμένεται να απορροφηθεί από την αγορά με μέση τιμή περιόδου 2010-2012 τα €4,4/κιλό.Η υψηλή κατακράτηση αποθεμάτων πιέζει ανοδικά το κόστος
Συγκρίνοντας τα δυο«σενάρια» παρατηρείται ότι για την τριετία η κερδοφορία σε ταμιακή βάση είναι υψηλότερη στο σενάριο 1, με τις ταμειακές ροές από λειτουργικές δραστηριότητες να αγγίζουν τα €65 εκατ. στο σενάριο 1 έναντι €10 εκατ. στο σενάριο 2. Ωστόσο, στα επιμέρους έτη προκύπτουν αρνητικές λειτουργικές ταμειακές ροές και στα δύο σενάρια οι οποίες θα πρέπει να καλυφθούν με νέα χρηματοδότηση κεφαλαίων κίνησης. Μία δεύτερη παράμετρος σύγκρισης των δύο σεναρίων είναι η αποτελεσματικότητα της λειτουργίας που επιτυγχάνεται στο τέλος του 2012. Αν και ο όγκος του αποθέματος το 2012 είναι παρόμοιος στα δύο σενάρια, η σύστασή του είναι τελείως διαφορετική – και λιγότερη επιθυμητή στο σενάριο 2. Όπως και να το δούμε το σενάριο 1 (αύξησης πωλήσεων) κρίνεται σαφώς προτιμητέο. Πέρα από τη δύσκολη τριετία που περιμένει τον κλάδο, οι μακροπρόθεσμες προοπτικές παραμένουν θετικές Υπάρχουν σημαντικές δυνατότητες ανάπτυξης αλλά υπό προϋποθέσεις:Τα ανταγωνιστικά πλεονεκτήματα των ελληνικών εταιρειών (καλύπτουν περίπου το 45% της παγκόσμιας παραγωγής) και τα περιθώρια αύξησης της ζήτησης του προϊόντος αποτελούν εχέγγυα για την μελλοντική πορεία του κλάδου. Ωστόσο, οι δυνατότητες αυτές θα υλοποιηθούν υπό συγκεκριμένες προϋποθέσεις. 1)Αρχικά, οι εταιρείες οφείλουν να απαλλαγούν από τις «αλυσσίδες» των συσσωρευμένων βιολογικών αποθεμάτων. Επιπλέον, οφείλουν να διασφαλίσουν τη μη επανάληψη φαινομένων υπερπροσφοράς. Η αύξηση της παραγωγής γόνων βάσει της πορείας της ζήτησης αποτελεί στοιχείο κλειδί για τον έλεγχο της υπερπροσφοράς. 2)Οι εταιρείες πρέπει να προωθήσουν την παραγωγική διαδικασία στο επόμενο στάδιο (κυρίως μέσω εγκατάστασης μεγάλων υπεράκτιων εγκαταστάσεων και μονάδων προπάχυνσης). Η πραγματοποίηση ωστόσο αυτού του ενδεχομένου απαιτεί περαιτέρω συγκέντρωση του κλάδου καθώς και των μονάδων
και απαιτεί, επίσης, πολιτική πρωτοβουλία για τη διαμόρφωση ενός αποτελεσματικού χωροταξικού σχεδίου.( Ο κλάδος αποτελεί ολιγοπωλιακή Αγορά, η οποία. κατά τα φαινόμενα καθιερώνεται και εξαιτίας του ότι το υψηλό κόστος δανεισμού οδηγεί σε κλείσιμο εταιρείες κυρίως μικρομεσαίες που δεν έχουν πρόσβαση στο πιστωτικό σύστημα. Αυτή τη στιγμή, επίσης, η Linnaeus Capital Partners μαζεύει συστηματικά στα χέρια της μετοχές των τριών μεγαλύτερων εταιρειών του κλάδου-και ιδιαίτερα της «ΔΙΑΣ» -επισπεύδοντας σε σημαντικό βαθμό την καθιέρωση του ολιγοπώλιου -ή μονοπώλιου;- στον χώρο.) Όσον αφορά τον χωροταξικό σχεδιασμό πληροφορούμαστε ότι βρίσκεται σε καλό δρόμο και ελπίζουμε να μην είναι μακριά η μέρα που θα μπορούν, επιτέλους, οι επιχειρήσεις να γνωρίζουν πού μπορούν να εγκατασταθούν «έχοντας ήσυχο το κεφάλι τους».Είναι αυτονόητο, ασφαλώς, ότι με τον συγκεκριμένο χωροταξικό σχεδιασμό θα πρέπει και οι πολίτες να νιώσουν ότι προστατεύονται και να μην υπάρχει απαξίωση άλλων σημαντικών(π.χ. τουριστικών) δραστηριοτήτων. Σημειωτέον ότι αυτή τη στιγμή υπάρχει «σημειακό χωροταξικό»:Αυτό σημαίνει ότι αν κάποιος, σήμερα, θέλει να δημιουργήσει κάπου, κάποια μονάδα ιχθυοκαλλιέργειας (σε νέο είδος), θα πρέπει να καταθέσει μελέτη εγκεκριμένη από μια σειρά φορέων του ελληνικού δημοσίου.(Θα πρέπει με άλλα λόγια να αποδείξει ότι η θέση που έχει επιλέξει είναι κατάλληλη από κάθε άποψη).Πόσος χρόνος απαιτείται για να πάρει(αν πάρει) έγκριση; Περίπου δυο χρόνια!
Γ. ΙΧΘΥΟΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΕΣ ΚΑΙ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ
Ας δούμε, κατ αρχάς, συνοπτικά, τι ισχυρίζονται εκείνοι που πιστεύουν ότι τα ιχθυοτροφεία δημιουργούν σοβαρά προβλήματα στον άνθρωπο και το περιβάλλον:
Οι ιχθυοτροφικές μονάδες αυξάνουν το μικροβιακό φορτίο στο θαλάσσιο περιβάλλον κάτω από τα κλουβιά και σε απόσταση 100 μέτρων γύρω από την εγκατάσταση. Γι’ αυτό και ο νόμος απαγορεύει τη δημιουργία υδατοκαλλιεργειών σε απόσταση μικρότερη των 200 μέτρων από τις ακτές. Εάν οι ιχθυοπαραγωγικές μονάδες δεν λειτουργούν σωστά και δεν τηρούνται αυστηρές προδιαγραφές υγιεινής τότε οι αλλοιώσεις των ψαριών μέσα στους κλώβους, οι ασθένειες που αντιμετωπίζουν και η σήψη των ψόφιων ψαριών δημιουργούν μικρόβια εξαιρετικά επικίνδυνα για την δημόσια υγεία. Σύμφωνα με τους ειδικούς, μπορούν να προκαλέσουν δερματοπάθειες, κολπίτιδες και άλλες λοιμώξεις στις γυναίκες, ενώ τα μικρά παιδιά κινδυνεύουν από αλλεργικό άσθμα και στομαχικές διαταραχές εξαιτίας της πολύ υψηλής συγκέντρωσης αμμωνιακών, νιτρικών και άλλων ιόντων του αζώτου.
Σοβαρός είναι ο κίνδυνος από τη ρίψη αντιβιοτικών στα ψάρια, κάτι που γίνεται σχεδόν σε όλα τα ιχθυοτροφεία. Τα αντιβιοτικά δυναμώνουν τα μικρόβια, σε βαθμό που ορισμένες φορές είναι δύσκολο να αντιμετωπιστούν από τον ανθρώπινο οργανισμό.
Την εκτεταμένη ρύπανση που προκαλούν οι ιχθυοκαλλιέργειες στις ελληνικές θάλασσες έχει διαπιστώσει σε έκθεσή του και το Μεσογειακό Σχέδιο Δράσης του Προγράμματος Περιβάλλοντος του ΟΗΕ. Σύμφωνα με αυτό, τα ιχθυοτροφεία απελευθερώνουν στο περιβάλλον περιττώματα ψαριών, χημικές ουσίες που χρησιμοποιούνται για τον καθαρισμό διχτύων, φάρμακα κατά παρασίτων και ασθενειών, αλλά και σημαντική ποσότητα τροφής. Η τροφή των ψαριών είναι πλούσια σε άζωτο και φώσφορο, με αποτέλεσμα να προκαλεί ευτροφισμό επειδή λειτουργεί ως λίπασμα για τα φύκια και οδηγεί σε υποβάθμιση του πυθμένα σε λίμνες και στη θάλασσα
Και οι «κλασσικές» αντιρρήσεις των επιχειρήσεων:
Α) Στις ιχθυοκαλλιέργειες τα ψάρια αναπτύσσονται μέσα στα λίγα κυβικά μέτρα θάλασσας που έχει στη διάθεσή του το ιχθυοτροφείο. Έτσι, εάν οι επιχειρήσεις θέλουν να συνεχίσουν να υπάρχουν, οφείλουν να μην καταστρέφουν ούτε να ρυπαίνουν, για το δικό τους πρώτα-πρώτα συμφέρον.
Β)Δεν υπάρχει βιομηχανική δραστηριότητα που να μην επιβαρύνει ούτε στο ελάχιστο το φυσικό περιβάλλον. Η επίδραση της ιχθυοκαλλιέργειας στην ποιότητα του νερού γύρω της, συνίσταται στην σταδιακή συσσώρευση στον βυθό υπολειμμάτων τροφής και κυρίως περιττωμάτων των ψαριών, η οποία εκφράζεται μέσω αύξησης των συγκεντρώσεων αζώτου και φωσφόρου στο νερό και στον βυθό. Πρόσφατες έρευνες έχουν δείξει ότι η συσσώρευση αυτή, περιορίζεται σε έκταση λίγων εκατοντάδων μέτρων γύρω από τα κλουβιά και ότι η αύξηση των επιπέδων αζώτου και φωσφόρου λόγω αυτής της συσσώρευσης είναι αμελητέα σε σύγκριση με τις ποσότητες που επίσης καταλήγουν στη θάλασσες από άλλες βιομηχανικές δραστηριότητες στην ξηρά.
Γ) Έχει αποδειχτεί ότι το θαλάσσιο περιβάλλον γύρω από μια ιχθυοκαλλιέργεια αποκαθίσταται πλήρως και επανέρχεται στην αρχική του κατάσταση μέσα σε λίγους μόνο μήνες μετά την απομάκρυνση της ιχθυοκαλλιέργειας από μια συγκεκριμένη περιοχή. Οι σύγχρονες μονάδες ιχθυοκαλλιέργειας στην Ελλάδα, εγκαθίστανται ούτως ή άλλως σε περιοχές με μεγάλα βάθη, έντονα ρεύματα και ως εκ τούτου ταχύτερη διάλυση και διάχυση των οργανικών υλών που αποβάλλονται από την μονάδα, με συνέπεια η συσσώρευσή τους στον βυθό να είναι όλο και μικρότερη τα τελευταία χρόνια.
Δ)Οι σύγχρονες ιχθυοτροφές είναι ειδικής σύνθεσης και ιδιαίτερα εύπεπτες, με αποτέλεσμα να είναι πλήρως εκμεταλλεύσιμες από το ψάρι, και τα παραγόμενα υποπροϊόντα πολύ λιγότερα.
Ε)Η μεγαλύτερη όμως απόδειξη ότι η επιβάρυνση του θαλασσίου περιβάλλοντος από τις ιχθυοκαλλιέργειες είναι μικρή και απολύτως αναστρέψιμη, είναι η αφθονία ζωής και ιχθυοπανίδας που παρατηρείται γύρω από κάθε μονάδα.
Το συμπέρασμα:Νομίζουμε ότι ο κατάλληλος χωροταξικός σχεδιασμός και η σαφής οριοθέτηση των όρων παραγωγής, οι τακτικοί και σοβαροί έλεγχοι, η ποιοτική βελτίωση της παραγωγής και η αποδοχή εκ μέρους των επιχειρήσεων της «εταιρικής κοινωνικής ευθύνης» θα οδηγήσουν στην εκμηδένιση των προβλημάτων!
===========================================================
*Ισοτιμία 4/07/10
Μελέτη Ε.Τ.Ε.(Απρίλιος 2010)
Mednutrition :Απειλή για τις θάλασσες οι ιχθυοκαλλιέργειες. (1/11/09)
Selonda: Συχνές ερωτήσεις
Ελευθεροτυπία:Επιχειρήσεις, σελ. 13, 01/08/10
ΙΧΘΥΟΤΡΟΦΕΙΑ ΙΘΑΚΗΣ Α.Ε .*
ΧΩΡΟΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΠΟΙΗΣΗΣ-ΑΠΑΣΧΟΛΟΥΜΕΝΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ :Οι εγκαταστάσεις της επιχείρησης βρίσκονται στην νοτιοανατολική πλευρά της Ιθάκης. Εκτός από τους κλωβούς υπάρχουν και επίγειες εγκαταστάσεις μια και η επιχείρηση διαθέτει ιχθυογεννητικό σταθμό (τσιπούρα/ λαβράκι). Στα χρόνια της ακμής της η Εταιρεία απασχολούσε περίπου 30 άτομα.
ΙΣΤΟΡΙΚΟ-ΠΑΡΟΥΣΑ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ:H επιχείρηση δημιουργήθηκε από τον κ. Πολίτη και η πρώτη μίσθωση πραγματοποιήθηκε το 1991.Στην αρχή υπήρχε μια άδεια, αλλά, στη συνέχεια, επιδιώχθηκε η κατοχή δυο αδειών, με αποτέλεσμα η Εταιρεία σήμερα να έχει δυο μονάδες( δυο αποφάσεις μίσθωσης και δυο άδειες) στις γειτονικές περιοχές Μακριά Πούντα(15 στρέμματα) και Μικρή Λυγιά( 10 στρέμματα).Το 2007 την επιχείρηση ανέλαβε ο γιος του κ. Πολίτη.
ΠΑΡΑΓΩΓΗ-ΔΙΑΘΕΣΗ:Στην Μακριά Πούντα , η παραγωγή ήταν ετησίως 190 τόνοι και στη Μικρή Λυγιά 150 τόνοι(τσιπούρα/ λαβράκι). Το 75% των παραγόμενων εξάγονταν.
ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ-ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΙ-ΠΡΟΟΠΤΙΚΕΣ -ΑΙΤΗΜΑΤΑ:Το 2007, ήταν ,κατά τα φαινόμενα, σταθμός-ορόσημο για την Εταιρεία, καθώς, η αποδημία του ιδρυτή της σε συνδυασμό με τα ζημιές που προκάλεσε εκείνη τη χρονιά η κακοκαιρία στις εγκαταστάσεις της, δημιούργησαν μεγάλα προβλήματα, τα οποία, όπως φαίνεται, «ταλαιπωρούν» την επιχείρηση μέχρι τώρα! Τα ιχθυοτροφεία Ιθάκης αγωνίζονται να βρουν τον δρόμο τους, με τα περιθώρια ,βέβαια, να στενεύουν, καθώς η γενικότερη κρίση βαθαίνει, οι μικρές μονάδες πιέζονται όλο και περισσότερο και το μειονέκτημα του υψηλού κόστους παραγωγής-που υπήρχε πάντα στην εν λόγω επιχείρηση εξαιτίας της γεωγραφικής της απομόνωσης-να εμφανίζεται, σήμερα, αξεπέραστος ανασταλτικός παράγοντας!
——————————————————————————————————
* Στην Ιθάκη από το 1989 υπήρχαν και τα ιχθυοτροφεία «Καλαβρή» Ο.Ε., τα οποία μετονομάστηκαν σε «Νηρηϊδες» Α.Ε. Η μονάδα αυτή λειτουργούσε κοντά στο Βαθύ, την περιοχή Καλαβρή και είχε μια παραγωγή της τάξεως των 150 τόνων ετησίως. Αυτή την περίοδο είναι υπό μετεγκατάσταση.
ΙΧΘΥΟΚΑΛΛΙΕΡΓΗΤΙΚΗ ΕΡΥΣΣΟΥ ΕΠΕ*
ΧΩΡΟΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΠΟΙΗΣΗΣ: Όρμος Κακόγκυλου, θέση Τσούνι περιοχής Ερύσσου. Υπάρχουν εγκατεστημένοι ιχθυοκλωβοί στην ως άνω θέση με χερσαία υποδομή στήριξης, καθώς, επίσης, συσκευαστήριο και αποθηκευτικοί χώροι στη Σάμη. Στην επιχείρηση εργάζονται 15 μόνιμοι και 3 εποχιακοί.
ΙΣΤΟΡΙΚΟ-ΠΑΡΟΥΣΑ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ:H επιχείρηση ξεκίνησε το 1991 με την ίδρυση της μονάδας και την τοποθέτηση θαλάσσιων εγκαταστάσεων στην ως άνω θέση η οποία θεωρείται ιδανική για τέτοιου είδους δραστηριότητα κα ι, ακολούθως, δημιούργησε χερσαίες εγκαταστάσεις, ενώ σταδιακά τοποθέτησε και άλλους κλωβούς…
ΠΑΡΑΓΩΓΗ-ΔΙΑΘΕΣΗ:Η δυνατότητα παραγωγής ανέρχεται σε 500 τόνους ετησίως και τα παραγόμενα είδη είναι τσιπούρα -λαβράκι -μυτάκι, τα οποία διατίθενται κατά 30% στην ελληνική αγορά και κατά 70% στο εξωτερικό
ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ-ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΙ-ΠΡΟΟΠΤΙΚΕΣ -ΑΙΤΗΜΑΤΑ:Η Εταιρεία από την αρχή της λειτουργίας της -σύμφωνα με τον κ. Ρασσιά, ο οποίος μας ενημέρωσε σχετικά-στόχευε στην βιώσιμη ανάπτυξη με σεβασμό στο περιβάλλον και πειθαρχημένη εφαρμογή και τήρηση των περιβαλλοντικών όρων που επιβάλλονται κατά την παραγωγική διαδικασία, με αποτέλεσμα-ισχυρίζεται-να μην υπάρχουν περιβαλλοντικά προβλήματα.
Η Εταιρεία εκτιμά ότι η τρέχουσα κρίση έχει επηρεάσει και τον κλάδο των ιχθυοκαλλιεργητών με συνέπεια να εμφανίζεται δυσκολία στη διάθεση του προϊόντος σε τιμές που να καλύπτουν το κόστος παραγωγής, με επακόλουθο την έλλειψη ρευστότητας και αδυναμία ανταπόκρισης στις τρέχουσες και δανειακές υποχρεώσεις. Χρειάζεται-αναφέρεται στο υπόμνημα της Εταιρείας-η Πολιτεία να στηρίξει τον κλάδο με χορήγηση επιχειρηματικών δανείων, αλλά , κυρίως, με την διευθέτηση και επίλυση του χωροταξικού προβλήματος που ταλαιπωρεί εδώ και πολλά χρόνια τον κλάδο!